’t Hoompje in Sluis tijdelijk stadhuis 1945-1950

Update 1 februari 2025
Knocke helpt Sluis

In de Tweede Wereldoorlog is Sluis ernstig beschadigd. De Belgische plaats Knokke heeft Sluis sinds die tijd altijd zoveel mogelijk geholpen en deze hulpverlening wordt bekroond met een lading textiel, bestemd voor de bevolking van Sluis.

In de periode na het bombardement van Sluis eind 1944 was het tehuis ’t Hoompje in Sint Anna ter Muiden van 1945 tot 1950 tijdelijk het stadhuis.

Weekjournaal van Polygoon Hollands Nieuws van week 2 uit 1949. (Klik op > )

De bevolking gaat op zaterdag 8 januari 1949 het stadhuis binnen en neemt in de raadzaal de spullen in ontvangst.

U ziet de volgende personen (zover herkend) achtereenvolgens:
J.G.L. (Jan) de Brock, ambtenaar
P.F. (Prudent) van Hootegem, gemeentesecretaris
P.L. (Petrus) de Wispelaere, ambtenaar
Jhr. A.F.C. (Guus) de Casembroot, commissaris der Koningin van Zeeland
A.F.J. Aernoudts (Alphons), burgemeester van Sluis
L.A.M.G. (Léon) graaf Lippens, burgemeester van Knocke

Vermoedelijk ook aanwezig (niet herkend):
T.I.F.M. (Trees) van Hootegem, ambtenaar
P.J. (Prudent) Boes, ambtenaar
R.G. (Raymond) Bruggeman, ambtenaar
A.A.B. (Anton) van Beijsterveldt, ambtenaar

Zogenaamde ‘video stills’, screenshots uit de video, volgen nog voor verdere herkenning van personen.

Monument
Het pand aan de Sint Annastraat heeft thans nog de monumentenstatus, maar dit staat nu ter discussie. De gemeente Sluis wil daar blijkbaar van af.
Wanneer het pand de bijzondere status verliest, staat niets een sloopvergunning in de weg. Deze vergunning wordt op digitale aanvraag zowat omgaand verstrekt en het betreffend pand kan binnen de kortste keren verdwenen zijn. Bezwaar is niet mogelijk!
Zo werkt dat mo(nu)menteel in Nederland!

Over deze locatie
Het gebouw dat tegenwoordig in de volksmond “Het Hoompje” wordt genoemd is gebouwd in 1909 door een zekere baron Cox. Officieel heette het gebouw “La Pommerie”. In eerste instantie werd het bewoond door de “Zusters der Kindsheid van Maria”, een orde in 1838 gesticht door Ch. Charton. Enkele jaren na de ingebruikname kwam het in bezit van de “Soeurs de la Providence de Rouen” die zich door de Franse antireligieuze Combewet (Loi Combe, 7 juli 1904) gedwongen zagen uit Frankrijk te vertrekken. Zij stichtten in het gebouw een noviciaat. Enige tijd later kochten de zusters Dominicanessen uit Brugge het pand. Het bood onderdak aan zusters die uit de missie kwamen en kreeg de naam “H. Hart ter Ruste”. De zusters gaven er onderwijs aan geestelijk gehandicapte kinderen.
Na de Tweede Wereldoorlog was in het in vergelijking met de rest van de kern Sluis relatief een ongeschonden gebouw en werd er een noodstadhuis en politiebureau ingericht.
Toen ook deze functie verloren ging is het monumentale pand met omringende tuinen en imposante oprijlaan leeg komen te staan. Om te voorkomen dat het gehele complex zou worden gesloopt is het op de rijksmonumentenlijst geplaatst. Omstreeks 2000 heeft de gemeente het verkocht aan een projectontwikkelaar die hier appartementen wilde bouwen, op voorwaarde dat de gebouwen zouden worden gerestaureerd. Dit laatste is helaas niet gebeurd.
Inmiddels zijn grote delen van het dak en bovenverdieping ingestort en wordt het nu ook wel het ”spookhuis” genoemd.


Bron: zeeland.com (Provincie Zeeland) *

Rijksmonumenten bedreigd door verkrotting. ‘De eigenaar is officieel nooit op zijn vingers getikt’ (26-11-2024)

Rijksmonumenten
Bijna honderd rijksmonumenten verkrotten. Eigenaren verwaarlozen ze, bij gemeentes ontbreekt toezicht. Klooster ‘Het Hoompje’ in het Zeeuwse Sluis geldt als schoolvoorbeeld.


“INSTORTINGSGEVAAR!! NIET BETREDEN”, zegt een waarschuwingsbord aan de rand van Sluis. Het hangt aan wat eens een monumentaal toegangshek was. De toegang en het terrein erachter zijn overwoekerd met bomen en struiken. „Hierachter ligt Het Hoompje”, zegt Arjen Drijgers, voorzitter van de afdeling Zeeland van de erfgoedvereniging Heemschut.
Het in 1909 gebouwde villacomplex met torentje en kapel was een klooster voor de zusters Franciscanen. Tot 1986 is het ook in gebruik geweest als internaat voor kinderen met een beperking. Daarna kwam het leeg te staan. Zesentwintig jaar geleden is het complex onder nummer 509259 ingeschreven als rijksmonument.
Intussen geldt Het Hoompje in erfgoedkringen als schoolvoorbeeld van een rijksmonument dat ondanks, of misschien juist wel dóór zijn speciale status al jarenlang door zijn eigenaar zo wordt verwaarloosd dat het verkrot raakt. De eigenaar is in dit geval een BV, onderdeel van het beursgenoteerde bedrijf Bever Holding, die het complex in 1992 heeft gekocht. Daarachter gaat de vastgoedinvesteerder Ronnie van de Putte schuil die in Nederland en België zo veel monumentale gebouwen heeft laten verwaarlozen dat hij de bijnaam ‘de Krottenkoning’ heeft gekregen.
Via een olifantenpaadje verderop is het mogelijk het terrein van Het Hoompje te betreden. „Ik blijf hier even wachten”, zegt Drijgers. Een bord ‘Verboden toegang’ staat er niet, maar zijn Heemschutafdeling heeft in juli 2021 aangifte gedaan van opzettelijke en stelselmatige verwaarlozing. „Daarom lijkt het me beter dat ik niet het terrein op ga.”
De muren van het complex staan nog overeind, maar alle deuren en ramen zijn weg. Overal, buiten en binnen, zit graffiti. Het trappenhuis is deels verdwenen, evenals een stuk vloer van de bovenverdieping. In het dak gaapt een groot gat. Klimop overwoekert met dikke, kale wortels de achterkant van de kapel.

Verwaarlozing
Het Hoompje is geen uniek geval, blijkt uit gegevens van de Inspectie Overheidsinformatie en Erfgoed. In de recent gepresenteerde tweejaarlijkse ‘monitor monumenten en archeologie’ staat dat volgens opgave van gemeenten 93 rijksmonumenten ‘ernstig verwaarloosd’ zijn. Dat zijn er vijf meer dan twee jaar geleden.
Leonard de Wit, die zich bij de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) al jaren met de materie bezighoudt, is aanvankelijk geneigd het probleem te relativeren – „we hebben in totaal ruim 61.000 rijksmonumenten in Nederland” – maar vertelt toch veel tijd te stoppen in verwaarloosde rijksmonumenten. „Verwaarlozing gebeurt onder andere omdat een boer die met zijn bedrijf stopt, geen zin heeft zijn monumentale schuur te onderhouden. Of omdat een parochie geen geld heeft voor onderhoud van een kerk. Met die mensen probeer je er door praten uit te komen.” Maar er zijn volgens De Wit ook eigenaren die bewust een monument verwaarlozen, bijvoorbeeld omdat ze het gebouw willen laten slopen om er een ander, winstgevend project neer te zetten.
De eigenaar van Het Hoompje hoort tot die categorie, stellen Drijgers en De Wit afzonderlijk van elkaar. Dergelijke eigenaren hebben vaak diepe zakken en kunnen er daarom ook nog eens juridisch alles aan doen om niet aan hun verplichtingen te voldoen, luidt hun gezamenlijke conclusie. Bever Holding zelf zegt desgevraagd dat er geen woordvoerder voor commentaar beschikbaar is.
Volgens de Erfgoedwet hebben eigenaren van een rijksmonument een instandhoudingsplicht. De Wit: „Dat is geen plicht tot een alomvattende restauratie, maar het begint wel met wind- en waterdicht maken.” Aan gemeenten is al sinds de Monumentenwet van 1988 de taak om erop toe te zien dat eigenaren hun rijksmonumenten goed onderhouden. Daar zit ook een probleem: veel gemeenten hebben niet genoeg mensen, kennis en geld in huis, zeker niet voor langdurige juridische procedures.

Handhavingsactie
„Ambtenaren van Sluis wilden enkele jaren geleden wel via een dwangsom de eigenaar van Het Hoompje dwingen het gebouw niet langer te verwaarlozen”, vertelt Drijgers. „Maar uiteindelijk heeft de gemeente die laten verlopen en nooit officieel gehandhaafd.” Het dossier rondom Het Hoompje loopt al heel lang, geeft een woordvoerder van de gemeente Sluis in een reactie toe. „Dit rijksmonument wordt al tientallen jaren verwaarloosd door de eigenaar. We voerden eerder een handhavingsactie uit tegen de eigenaar. Maar dit heeft niet tot het gewenste resultaat geleid.”
In een perfecte wereld letten de provincies erop dat gemeenten hun taak als toezichthouder en handhaver goed uitvoeren. Maar ook dat gebeurt te weinig, heeft de Inspectie voor Overheidsinformatie en Erfgoed vastgesteld.
In principe kan ook justitie optreden tegen verwaarlozing van een rijksmonument, omdat dat als economisch delict geldt. „Daarom hebben we drie jaar geleden ook aangifte over Het Hoompje gedaan”, vertelt Drijgers. „Het Hof in Den Bosch heeft echter begin dit jaar bepaald dat strafrechtelijke vervolging niet opportuun is, omdat de eigenaar officieel nooit door Sluis op zijn vingers is getikt.”
Vijf jaar na Kamervragen over de uitvoering van erfgoedtaken is OCW dit jaar een programma gestart dat het toezicht en de handhaving bij gemeenten en provincies moet verbeteren, daarbij bijgestaan door de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed.
Desondanks stelt de gemeente Sluis nu dat de toestand van Het Hoompje zo slecht is, dat behoud geen zin meer heeft. De gemeente heeft daarom verzocht het complex als rijksmonument te schrappen. De Wit: „Ik heb de gemeente gezegd dat het verzoek na jarenlang zelf niet opgetreden te hebben niet zo netjes is.”
Drijgers heeft nog goede hoop. „Uit onderzoek van twee jaar geleden zou blijken dat behoud nog wel mogelijk is. Als Het Hoompje niet als monument in stand wordt gehouden, rest een ruïne die alleen nog interessant is voor ‘urban explorers’.”

Enkele andere verwaarloosde rijksmonumenten
Huize Ivicke in Wassenaar is net als Het Hoompje eigendom van Bever Holding. Hier heeft de gemeente wel opgetreden en geprocedeerd: er is nu jurisprudentie dat ‘instandhoudingsplicht’ meer inhoudt dan een gebouw met een zeil en een doek water- en winddicht maken. Bever Holding heeft de één miljoen euro, voorgeschoten voor broodnodige werkzaamheden, wel terugbetaald aan de gemeente Wassenaar.
In Hulst loopt al jaren een zaak tegen de eigenaar van het pand Steenstraat 30 met steun van de RCE procedeert de gemeente nu bij de Raad van State.
Bij de gemeente Alphen aan den Rijn maken ze zich zorgen om de voormalige fabriek Werklust in Hazerswoude-Rijndijk en de watertoren in Boskoop.


Bron: NRC

’t Hoompje: krottenkoning wint van Sluis door niets te doen (23-10-2024)
’t Hoompje in Sint Anna ter Muiden: spookhuis, fotolocatie of schandvlek voor de gemeente Sluis? Na decennia verval is er niet veel over van het pand. De gemeente Sluis denkt erover om daarom de status Rijksmonument er weer vanaf te halen, er valt immer niks meer te beschermen. Dit tegen het zere been van de mensen die ’t Hoompje hadden willen redden.

Bron: Omroep Zeeland *

Gemeente Sluis weigert handhaving bij ’t Hoompje (11-10-2024)
De (juridische) strijd om ’t Hoompje sleept nog altijd voort, terwijl het eens zo statige rijksmonument er zeer slecht bij staat. Na een uitspraak van het gerechtshof in Den Bosch, deed Heemschut Zeeland een nieuw verzoek om handhaving bij de gemeente Sluis om het verval nu eindelijk een halt toe te roepen.

Bron: Erfgoedvereniging Heemschut

Dossier ‘Krottenkoning’ Ronnie van de Putte Omroep West (ZH), Wassenaar, Noordwijk, Leiden
Vastgoedondernemer Ronnie van de Putte staat bekend als ‘Krottenkoning’. Hij heeft de gewoonte te investeren in vastgoed, maar daar vervolgens niets mee te doen. In nagenoeg alle gevallen staan de vaak monumentale panden jaren leeg en soms storten ze letterlijk door verkrotting in elkaar. Ook frustreert hij bouwplannen van gemeenten door niets te doen met grond dat in zijn bezit is. Dat was het geval met het Gat van Van de Putte in Leiden, maar ook Noordwijk speelt dit. Het moederbedrijf van Van de Putte heet NV Bever Holding en zit in Wassenaar. Daaronder zit een hele wirwar aan BV’tjes in Nederland en Belgie.


Bron: Omroep West (Zuid Holland)

*) Er vindt onderzoek naar en verificatie van bronnen plaats.


na 1952

Dit bericht is geplaatst in Algemeen, Foto albums. Bookmark de permalink.